Πέθανε ο σπουδαίος,Kομοτηναίος, ιστορικός τέχνης Χάρης Καμπουρίδης

Πέθανε χτυπημένος από την επάρατο νόσο ο σημαντικός ιστορικός τέχνης, Χάρης Καμπουρίδης. Ο Χάρης Καμπουρίδης έχασε τη μάχη με τον καρκίνο τις πρωινές ώρες της Πέμπτης 20 Οκτωβρίου 2022, σε ηλικία 72 ετών.

Ανθρωπος βαθιά ευγενής και με μια εξαιρετικά λεπτή αίσθηση του χιούμορ, ο Χάρης Καμπουρίδης αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια, δύναμη και ψυχραιμία την μάχη με την ασθένειά του.

Γεννημένος στην Κομοτηνή έίχε σπουδάσει στις Φιλοσοφικές Σχολές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθώς και στο Πανεπιστήμιο του Άαχεν. Από το 1981 δημοσίευσε πληθώρα δοκιμίων και μελετών σε ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους. Διατέλεσε τεχνοκρίτης στον αθηναϊκό ημερήσιο και περιοδικό Τύπο (με πιο πρόσφατη την εφημερίδα «Τα Νέα»), μέλος ερευνητικών ομάδων, επιστημονικών και καλλιτεχνικών επιτροπών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, διοικητικών συμβουλίων της Διεθνούς Ενώσεως Σημειωτικών Σπουδών, της Εταιρείας Ελλήνων Τεχνοκριτών, της Τέχνης Θεσσαλονίκης, κ.ά. Έλαβε μέρος σε επιστημονικά συμπόσια, όπως στο Άαχεν, στη Βιέννη, στο Βερολίνο, στη Βουδαπέστη, στη Γάνδη, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο. Ήταν διευθυντής από το 1975 έως το 1982 του διεθνούς περιοδικού για τη Σημειωτική «Κώδικας/Code» και σειράς συναφών τομών που εκδόθηκαν στη Γερμανία. Το 1983 εξελέγη εθνικός επίτροπος ζωγραφικής για την Μπιενάλε Σάο Πάολο. Δραστηριοποιήθηκε ιδιαιτέρως με την ίδρυση εταιρείας μελέτης της νεοελληνικής τέχνης.

Υπήρξε, επίσης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης (Ρόδος), σύμβουλος της Εθνικής Πινακοθήκης (1990-94), επίκ. καθηγητής Επικοινωνιολογίας (1992-95) στο ΑΠΘ, μέλος της Academia Europaea, υποψήφιος διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οργανωτής / επιμελητής πολλών μουσειακών εκθέσεων και συγγραφέας βιβλίων για την ελληνική ζωγραφική, ενώ διατηρούσε μεγάλη αγάπη για την φωτογραφία.

Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί σε στενό οικογενειακό κύκλο και σύμφωνα με την επιθυμία του.

Συλλυπητήριο μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη για την απώλεια του Χάρη Καμπουρίδη

Με την ευρύτατη γνώση του, τη βαθιά του παιδεία, την ευγένεια, τη λεπτότητα και τις υψηλού επιπέδου ικανότητες στην οργάνωση σημαντικών και ελκυστικών γεγονότων που να προβάλλουν την τέχνη, ο Χάρης Καμπουρίδης υπήρξε από τους ανθρώπους που ταυτίστηκαν με την πορεία της σύγχρονης ελληνικής τέχνης. Το εύρος των δραστηριοτήτων του ήταν μεγάλο. Τεχνοκριτικός, συγγραφέας, αρθρογράφος, επιμελητής εκθέσεων, δάσκαλος, στήριξε με το έργο του, τις απόψεις του, το κύρος του, τους ελληνικούς θεσμούς και τη νεοελληνική τέχνη, την οποία μελέτησε και ανέδειξε με όλες του τις δυνάμεις. Το έργο του είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην Εθνική Πινακοθήκη και στην Πινακοθήκη Ρόδου. Μόλις πριν λίγες ημέρες, εγκαινιάστηκε στην Καλαμάτα η έκθεση «Θησαυροί Ζωγραφικής στην Καλαμάτα από το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου», που παρουσιάζει έργα μερικών από τους κορυφαίους Ελληνες δημιουργούς, από τη συλλογή του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης της Ρόδου. Είχαμε την ευκαιρία να συνεργαστούμε πολλές φορές, επί πολλά χρόνια, και πάντοτε εκτιμούσα τη σοβαρότητα, την εγκυρότητα και το πάθος που τον χαρακτήριζε. Η απώλεια του Χάρη Καμπουρίδη αποτελεί μεγάλο πλήγμα για την ελληνική τέχνη και τον ελληνικό πολιτισμό. Το έργο που μας αφήνει θα συνεχίσει να αποτελεί ανάμνηση της αγάπης του για τις εικαστικές τέχνες και τους Ελληνες καλλιτέχνες. Εκφράζω τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του και στους φίλους του.

Να σημειωθεί ότι ο θανατός του ανακοινώθηκε στην προσωπική του σελίδα στο fb όπου αναφέρθηκε πως τελευταία του επιθυμία ,αφού αποτεφρωθεί ,η τέφρα να σκορπιστεί πάνω από τη Μεσαιωνική γέφυρα στα “ρέοντα νερά” του Κομψάτου:

“Ο Χάρης είχε δηλώσει την επιθυμία να αποτεφρωθεί το σώμα του και έπειτα να σκορπιστούν οι στάχτες στον Ίασμο, επάνω από τη γέφυρα που ενώνει τις δύο όχθες Ροδόπης-Κομοτηνής. Όπως έλεγε, ήθελε «[…]πριν φύγει το καλοκαίρι ένα τελευταίο μπάνιο στα ρέοντα νερά των παιδικών κολυμβητικών αναμνήσεων και ψαρέματος, κάτω από τη λιθόκτιστη γέφυρα 17ου αιώνα του Ίασμου και εκεί ανάμεσα στα παλαιοχριστιανικά ερείπια προσδοκώ ένα νέο βάπτισμα ως μήνυμα αναγέννησης αλλά και μία συναρπαστική αντάμωση με τους ήρωες των παιδικών μου αναμνήσεων, τον Χάκλμπερι Φιν και τον Τομ Σογιερ […]»αναφέρεται στην ανάρτηση .

Με στοιχεία από την huffingtonpost.gr/