Ίμερος :ένας αναξιοποίητος τουριστικός πόλος εγκλωβισμένος σε μία χρόνια υπανάπτυξη

Αφορμή για το ρεπορτάζ στάθηκε μία διαδικτυακή συνομιλία δημοτών Μαρώνειας Σαπών με αφορμή την μη πραγματοποίηση τελικά της αναμενόμενης συνάντησης μοτοσικλετιστών Βορείου Ελλάδας στον Ίμερο παρότι είχαν δοθεί διαβεβαιώσεις μετά από το περσινό ναυάγιο ότι αυτή θα πραγματοποιούνταν φέτος στον ίδιο χώρο με την εξασφάλιση όλων των σχετικών γραφειοκρατικών διαβεβαιώσεων .

Και μπορεί η συνομιλία άγνωστο γιατί τελικά να εξαφανίστηκε ωστόσο όσοι την παρακολούθησαν έβγαλαν μία σειρά από μελαγχολικές διαπιστώσεις που σχετίζονται τελικά με την καθήλωση μίας περιοχής που επί δεκαετίες υπήρξε το στολίδι της Ροδόπης συγκεντρώνοντας χιλιάδες παραθεριστές .

Η συγκέντρωση των μοτοσυκλετιστών έγινε τελικά στον Άρδα αφού όπως μαθαίνουμε ο Φορέας Προστασίας των υγροβιότοπων της ΑΜΘ δεν έδωσε τελικά την έγκρισή του και ενώ η δασική υπηρεσία που πέρσι ήταν αυτή που προέβαλε αντιρρήσεις ,φέτος είπε το ναι. Η δικαιολογία πως η επίμαχη περιοχή βρίσκεται μέσα σε προστατευόμενη περιοχή Natura και από την όποια δραστηριότητα θα ενοχλούνταν τα προστατευόμενα ήδη που ζουν εκεί .Για κάθε πρόταση δηλαδή και μία γραφειοκρατική αντίρρηση .Ειναι άγνωστο το κατα πόσο ο Δήμος πάλεψε να ανατρέψει μία τέτοια απόφαση ή να προτείνει μία εναλλακτική περιοχή για την σημαντική συνάντηση που θα μπορούσε να καταστεί θεσμός με λίγους αρχικά συμμετέχοντας και αύξησή τους συν τω χρόνω .Σε μία εποχή τουριστικής ανομβρίας και 50 τουρίστες στην περιοχή είναι σίγουρα όφελος .

Τέλος πάντων οι άνθρωποι μας βαρέθηκαν και έφυγαν στον Άρδα και καλά έκαναν .Και εδώ αφήνοντας το θέμα των μοτοσυκλετιστών προκύπτει το τεράστιο ζήτημα για την προοπτική ανάπτυξης του Ιμέρου .

Πριν από δύο χρόνια η ΕΤΑΔ επιχείρησε να αξιοποιήσει ένα κομμάτι “φιλέτο” 3.400 στρεμμάτων το οποίο βρίσκεται μέσα σε προστατευόμενη περιοχή (Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (ΕΠΑΜΑΘ)

Όπως αναφερόταν τότε στην πρόκυρηξη που αιφνιδίασε ευχάριστα την περιοχή μας :”Η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε. (ΕΤΑΔ) ανακοίνωσε την Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για την υποβολή προτάσεων αξιοποίησης του δημοσίου ακινήτου με ΑΒΚ 1902, το οποίο βρίσκεται στην παραλία Ίμερου, 23χλμ. περίπου νότια της Κομοτηνής, στο νομό Ροδόπης.

Η ΕΤΑΔ έχει στην διοίκηση και διαχείρισή της το συγκεκριμένο ακίνητο και προτίθεται να προβεί στην αξιοποίησή του, μέσω της διενέργειας διεθνούς διαγωνισμού για την μακροχρόνια εκμίσθωσή του, τμηματικά ή εξ’ ολοκλήρου).

Το με ΑΒΚ 1902 δημόσιο ακίνητο καταγράφηκε το 2003 ως παλαιός αιγιαλός, βρίσκεται εκτός σχεδίου, είναι παραθαλάσσιο και έχει επίπεδη μορφολογία. Σύμφωνα με πρόσφατη αποτύπωση, το ακίνητο τέμνεται σε δύο τμήματα από Επαρχιακή οδό, και έχει συνολικό εμβαδόν άνω των 3.400 στρεμμάτων.

Επισημαίνεται πως το ακίνητο βρίσκεται εντός του Εθνικού Πάρκου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (ΕΠΑΜΑΘ) και κατά το μεγαλύτερος μέρος του εντός περιοχής Ramsar.

Στόχος της ΕΤΑΔ είναι η προσέλκυση προτάσεων για την αξιοποίηση του ακινήτου, προκειμένου να αναπτυχθούν σε αυτό δραστηριότητες με βάση τις επιτρεπόμενες χρήσεις του ΦΕΚ 497Δ/17.10.2008.

Το ακίνητο λόγω του μεγάλου μεγέθους του και της τοποθεσίας του σε περιοχή εξαιρετικής περιβαλλοντικής σημασίας ενδείκνυται για την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού και άλλων δραστηριοτήτων, όπως τουριστικές εγκαταστάσεις ξενοδοχειακών καταλυμάτων, Συνεδριακά Κέντρα, ξενώνες και κατασκηνώσεις, εγκαταστάσεις αναψυχής (εστιατόρια, ταβέρνες, αναψυκτήρια), αθλητικές εγκαταστάσεις κέντρα πολιτισμού, θεματικά πάρκα, , οι οποίες θα λαμβάνουν υπόψη την προστασία, την ανάδειξη και αξιοποίηση του πλούσιου φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος της περιοχής.”

Παρά τα όμορφα και μεγάλα ουδείς ενδιαφέρθηκε και παρά την παράταση που δόθηκε όταν εξέπνευσε η διορία αυτή.Ο διαγωνισμός άγονος.

Με δεδομένο λοιπόν αυτό και με μόνη αισιόδοξη είδηση την ανάδειξη ενδιαφερόμενου επενδυτή για το κατεστραμμένο από την εγκατάλειψη και το πλιάτσικο τουριστικό περίπτερο που μέχρι τώρα δεν έχει προχωρήσει σε οποιαδήποτε εργασία ,ο Ίμερος θα μας απασχολεί μόνο για τη λάθος χωροθέτηση του λιμανιού του και την έμφραξή του κάθε χειμώνα .Στο ίδιο κακόγουστο έργο θεατές. Και η γέφυρα στο Λίσσο στις Καλένδες .

Εν κατακλείδι :είτε κάποια πράγματα πρέπει να αλλάξουν από την ασφυκτική οικολογική προστασία που δεν επιτρέπει ούτε τη μουσική στην παραλία μήπως και κάτι κινηθεί στην περιοχή είτε να το πάρουμε απόφαση ότι τίποτε πλέον δεν μπορεί να γίνει και ο Ίμερος είναι καταδικασμένος σε υπανάπτυξη .Ίσως η πώληση ακινήτων σε Βούλγαρους τελικά να είναι η μόνη προοπτική γι αυτό το χωριό.

Μπορεί η περίοδος που διανύουμε να είναι η πλέον κατάλληλη για να ξεδιπλωθούν προγράμματα και πρωτοβουλίες που θα έχουν βάση το ρεαλισμό και όχι τον θεωρητικό μαξιμαλισμό και τη γραφειοκρατία .

Δεν μπορεί για κάθε λύση στον Ίμερο να παρουσιάζουμε και ένα πρόβλημα .Το αντίθετο πρέπει να γίνει